pantang ada peluang...tdo je la dia....apapun letih jaga ikhlas demam semlm pun ye..mama berjaga tetap maintain tak ngantuk...hehe
sofia mkn ubat selsema terus tertdo...
ikhlas tdo lena sgt2 lepas balik klinik tadi...panas semakin berkurang...
mama?
ni mengadap laptop..maintain tak ngantuk walaupun bdn letih tahap gaban.......
kembali pada misi yg asal.. susukan ikhlas=mama berani???? cerita nyer tak best pun...hahaha...sebenarnya saya ni bukan la seorang pemandu kereta yang hebat...penakut nak mampus juga......teringat kisah awal2 boleh pindah kajang ni....suami bagi kereta dia suruh berulang p sek..menangis siang mlm nak bwk kereta manual ni...suami pun mengajar kadang2 termarah..hehe..ter tu...
disebabkan saya penakut dan saya kurang keyakinan diri bwk kereta manual,saya lagi rela bwk motor p kerje..bygkan time pregnant kan sofia, saya merempit..hahaha...dah tak ada jln penyelesaian..suami pun tak boleh ckp apa dah....terima je la kelemahan wife dia...dengan rela keluarkan duit belikan motor lagenda hijau....di sekolah, legenda hijau saya jadi kegilaan student2 saya..huhuhu...selalu kata..pacak cikgu..pacak cikgu......giler nk pacak..terkeluar ank cikgu nant oi..haha.......
setahun umur sofia...suami saya pun dah tak rela sgt2 tengok wife dia bwk motor..kadang2 berhujan pergi dan balik keje....letak motor kat umah..berpayung plak p ambik ank..bygkan kesusahan waktu tu.....memandangkan kewangan semakin baik, bersempena besday sofia, suami hadiahkan mama sofia sebuah kereta auto..hehe..sian sofia..besday dia..mama dpt hadiah..dptla sebuah kelisa biru yg amat saya syg....
dengan kereta auto ni la bermulanya episod saya drive p keje..senang giler2 la dah ada kereta..kadang2 langkah pjg smp ke serdang..tp serdang dan nilai je tempat yg paling jauh saya drive..penakut punya pasal...haha...kalau parking kereta lg panakut..cr tempat parking yg kiri kanan tak ada kereta baru saya parking..yg kelakar nyer nak p pej pos tak smp 15 min tp cari parking sampai sejam..nk cr parking yang kiri kanan tak ada kereta punya pasal...
tu kisah 3 thn lepas...cewah...ayat belagak...skarang dah pindah umah baru...umah ke sek jauh sikit dr dulu...hantar ank2 p umah pengasuh kat kwsn umah sewa dulu yg tak jauh dr sek..perjlnan menempuh byk trafic light...jln semestinya sibuk dan byk kereta..yela..jln menuju ke bdr kajang kan..kira tu je laluan utama...saya semestinya menempuh satu perjalanan yg amat lama kalau dua2 ank saya meragam dlm kereta..biasanya si kecik ikhlas la yg meragam..sofia dah besar...tak kisah pun duk blakang..menangis tak pernah jugak rasanyer..cuma bila time jem dia bising sikit..teruskeluar soalan mana abah ma? mana tok ma? semua2 la..adik plak kalau panas mula la melalak....kadang2 saya plak rasa nk menangis..hehe..
apa yg berani? disebabkan terlampau terdesak dan tension dgr ikhlas menangis time saya drive, dicampur plak dah lmbt nk masuk kerje, saya yg penakut drive di jln raya bertukar jadi berani..saya ambik ikhlas dari baby carseat dah letak diatas saya.saya susukan dia sambil drive..huhu...mcm merbahayakan...tp saya terdesak..nak berhenti lagi susah..nant jln nangis lagi..kalau saya susukan terus senyap....
saya tahu ramai juga ibu2 kat luar sana pernah buat kan..skarang baru saya faham kenapa ada ibu2 yg sanggup bt mcm ni...terdesak punya pasal...bg susu terus baby senyap dan kita boleh drive dgn tenang..tp saya tak adalah bt aksi ni setiap hari..bila time terdesak sgt2 br buat..hehe...kalau boleh mengelak saya cuba elakkan...bukan apa, tak elok jugakan...mebahaya...tp tula...saya nk cerita, semangat menyusu ni boleh membuatkan saya jd berani...sayapun semakin yakin drive skarang. ank2 jd sumber keyakinan saya....bila terdesak, penakut pun leh jadi berani...so...renung2kan la..ermmmmmmmmm.........
saya mmg tak ditakdirkan utk drive kereta ini...huhuhu
lagenda hijau yang aku syg...skarang dah jadi milik hasben ku..huhuhu
kelisa ku yang masih berkhidmat utk aku dan ank2
No comments:
Post a Comment