Pejam celik..pejam celik...si ikhlas saya dah nak masuk setahun 5 bulan...dari segi bercakap boleh dikategorikan ringan jugak la mulutnya...suka sgt mengikut apa yg kita ckp...dah boleh faham arahan...dah boleh mintak apa yg dia nak and saya pun mudah faham kehendak dia...ayat paling panjang dia pernah ckp kat saya ialah " aju asah, air umpah" atau di alih bahasa sebagai baju basah, air tumpah.....ambik kau...panjang jugak kan ayatnya....tp tu je la yg terpanjang setakat ni...hikhik...yg lain2.. Byk sepatah2 je ckpnyer.. Ada kalanya 2 patah...saya kata ringan mulut sebab dia lagi cepat bercakap dari si kakaknya dulu...apapun mulut si sofia sekarang boleh tahan jugak tau...jgn tak tahu yg dia ada group bercakap tak henti2 kat sekolah....teacher dia yg report hari tu...siap ada group tu...alahai...ni ikut mama la ni...hahahah...
N3 ni bukan nak buat perbandingan sofia and ikhlas...bagi saya, sama je...si sofia lambat sikit bercakap tp skarang bercakap sama je ngan budak seusia ngan dia...dulu saya terlalu risau kot2 dia ada problem lain...sekali sekarang, berckp elok and terlebih2 plak kadang2 tu.., kene bagi masa kat budak2 ni..perkembangan ank2 berbeza.. Sbb tu time ikhlas ni, saya teramat cool bila tengok perkembangan dia...tak adanya nak buat perbandingan ngan ank2 org lain...dulu time sofia, saya byk buat kesilapan...kesilapan paling besar ialah bandingkan ank saya ngan ank org...menyesal sgt2...
Saya byk belajar dr playgroup yg saya join time sofia 3 tahun dulu..excell qhalif playgroup..tq teacher ayu yg byk berkongsi ilmu...lepas tu saya byk berubah...saya yakin setiap anak yg dianugerahkan pada kita, ada kelebihan dan kekurangan..kita la yg kene ajar anak kita guna kelebihan mereka and kita jugaklah pulihkan kekurangan mereka...kunci utama adalah sabar...
Dulu saya pun kurang sabar....terasa tertekan bila ada org kata " eh sofia tak boleh ckp lagi"..actually time ngan sofia, saya tahu sofia mmg boleh bercakap...kadang2 budak ni tak nak bercakap depan org....tp bila org kata ank kita tak pandai bercakap mulalah nak terasa...emosi giler time tu...baru jadi ibu kot..nak semua terbaik utk ank kan..Tak pasal2 menagis depan hasben...tp tabik spring kat hasben yg penyabar giler2.. Tak ada riak tertekan langsung di muka dia...ayat dia ringkas je " nanti boleh la tu"...
Secara perlahan lahan, saya cuba mencari ilmu parenting ni...dari bacaan mahupun praktikal yg saya dpt di playgroup sofia...akhirnya saya akui kesilapan saya...apa silap saya? Saya tak sabar... Saya terlampau tunjukkan kekecewaan saya...ish....menyesal betul....apapun benda dah berlalu....pertama sekali saya berdoa...kemudian saya buang tanggapan negatif org...saya buat tak tahu apa yg org kata...saya terus didik and ajar sofia....hasilnya, alhamdulliah...nak kata petah sgt mmg tak la kan....tp kalau dah boleh bercerita, dah boleh ajar adiknya itu and ini, boleh bersosial di sekolah dgn baik , boleh belajar dengan baik....tu pun dah cukup positif utk saya...
Apapun, semua kene kembali pada agama...doa pada Allah jgn putus..Dia maha mendengar rintihan kita...yakin pada kebolehan ank kita...jangan perkecilkan ank2 org lain...sentiasa memuji anak2 kecil ini, tak kirala ank kita mahupun bukan ank kita...saya belum lagi berjaya mendidik kesempurnaan pada ank2 saya...saya masih perlukan bantuan dan perkongsian ilmu...perjalanan saya masih jauh....cuma saya nak kongsi pengalaman kecil saya ni...bagi ibu2 yg anknya lambat sikit boleh berckp, tak payah la risau ye..teruskan mengajar and mendidik dia...insyaAllah berkat kesabaran ibu2, ank ibu2 boleh bercakap dengan baik nanti... Doakan agar ank2 saya serta anak2 ibu semua petah bercakap dan dibaguskan suara mereka utk mengaji Al quran...amin...
No comments:
Post a Comment